نان محلی دیال ابادزبانزدعام وخاص مردم استان قزوین است .نان لواشی بسیارخوشمزه ولذیذی است،حتی درشهرهای کرج وتهران هم نان محلی دیال ابادمعروف است .اگربه دیال ابادسفری داشتیدحتما میل فرمائیدخوشحال می شویم .

 گلیم دیال آباد وسبدبافی یکی از آثارصنایع دستی می باشداکثرزنان باطرزبافت آن آشناهستند.

 تپه خندو در جنوب شرقى تاکستان وشمال غربی دیال آبادواقع شده است . و به قدمگاه سیدمحمدحنفیه معروف می باشد وبه مکان مذهبی تبدیل گردیده است .در کاوش‌هایى که در این تپه صورت گرفته است، آثار بسیار جالبى از تزئینات گچ‌برى دوره ساسانى به دست آمده که بسیار حائز اهمیت‌اند. کشف قطعات گچ‌برى مزبور نشان مى‌دهد که در این محل بنایى بزرگ و جالب از دوران ساسانى وجود داشته است که اگر کاوش‌هاى علمى بیش‌ترى بر روى تپه صورت گیرد، مى‌توان امیدوار بود که نقشه کامل و قسمتى از واحدهاى آن کشف گردند.

مردم قزوین به فتوای عالم شهرمحمد رضی قزوینی باشجاعت تمام در منطقه دیال اباد در مقابل افاغنه جنگیدند اگرچه این عالم خود در جنگ به شهادت رسید.

مرحوم حاج میرزا ابولفضل صنوبری دیال ابادی فرزند مرحــوم آیـت الله آخــوند ملا محمد باقر دیال ابادی  در سال 1298  هجری شمسی در دیال آباد به دنیا آمد.و تا حدود 12 سالگی که پدرش را از دست داد با مادر و خانواده اش بــه تــهـران آمده و  دوران سختی را از لحاظ معیشت پشت سر گذاشت. پس از سربازیمدتی در شهر داری مشــغـول شـد  ولی به دلایل عقیدتی و معنوی از آنجا بیرون آمده و به دنبال شغل آزاد نظیر دستفروشی و بلور فــروشـیو ... در  نــاصر خسرو بود و سپس سالها به رانندگی تاکسی اشتغال داشت و سرانجام پس از سالهای 1345 سرپرستی یکـی از بهترین و اصیلترین مدارس دخترانه مذهبی به نام (نرگس)را به عهده گرفت.و تا زمان بازنشستگی در آنجابـه هدایت مردم وحل مشکلات و مدیریت فرهنگی در جهت تربیت علمی و معنوی دانش آمـوزان مـشـغـول بــود. از سال 1338 به بعد از محضر عارف معاصر شیخ رجبعلی خیاط (نکوگویان ) تا فوت ایشان در سال 1341 تلمذ جست.

همچنین مردم روستا ی دیال آباددرمناسبتهای مذهبی وانقلابی مشارکت فعالی دارند.